De een heeft het te druk, de ander zou graag meer werk hebben; hoe kunnen we weer gewoon lekker werken? Wanneer zou jij weer meer plezier in je werk hebben? Wat is daar voor nodig? En ben je bereid dat te gaan doen?
Als er wat moet veranderen ben je vaak zelf een deel van de oplossing. Neem eens de ruimte om over deze vraag na te denken. Een paar keer een half uurtje niks doen en alleen deze vraag toelaten. Wat komt er dan boven? Welke eerst stap ga je zetten? Bij een lange reis is ook het advies om na twee uur rijden te stoppen en niet steeds maar door te gaan. Even zien waar je bent, kijken wat er nog komen gaat en eventueel je plan bijstellen. Misschien de snelweg verlaten en de toeristische route pakken. Dan is de reis ook aangenaam en niet alleen de bestemming.
Sterke vrouwen huilen niet*
Hoe zit dat eigenlijk, sterk zijn en verdriet hebben. Gewoon maar doorgaan, wie doet het anders? En is het alleen mannen huilen niet of geldt dat ook voor vrouwen? Vaak zie ik dat sterke personen moeite hebben met emoties rondom verlies en met teleurstellingen door een onvervuld verlangen.
Emoties toelaten is niet zo gemakkelijk. Ook lijkt het dat sterk zijn en emoties hebben niet samen zouden kunnen gaan. Je bent sterk OF je bent zwak. Je praat er niet over en dan is het er niet OF je bent emotioneel en blijft erin hangen.
En als je als sterke persoon dan toch heftige dingen meemaakt, wat doe je dan? Ga je door want de anderen hebben je nodig? Of weet je een combinatie te maken van verdriet toelaten en doorgaan maar even op een wat ander tempo of andere manier?
Verstopte afvoer
Wat me opvalt is dat niet ervaren verdriet of boosheid verstopt. Het stroomt niet meer in je leven, je krijgt lichamelijke klachten, je hebt geen zin meer in je werk en geen zin meer in gezelligheid. Het toelaten van emoties werkt als een ontstopper. Je voelt je weer sterker, hebt weer zin in nieuwe uitdagingen en de creativiteit komt terug. Wie wil dat niet?
Als Nederlanders gaan we gewoon graag door met de orde van de dag. We willen niet zwak lijken en worden het daardoor juist wel. Hier geldt ook de oude waarheid: als wij zwak zijn wij sterk in de kracht van de Heer*.
Rouwen, boosheid en verdriet toelaten maakt ons sterker, toegankelijker en open voor andere wegen met nieuwe mogelijkheden. Dus wat houdt ons tegen? Het onbekende en daardoor enge? Vroeger ging je dan naar de priester, dominee of huisarts en nu heb je ook nog de mogelijkheid van een coach. Daarvoor hoef je niet te wachten tot je eerst diep in de put zit: je mag er eerder uit komen.
* 2 Korintiërs 12:9 ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig, want kracht wordt zichtbaar in zwakheid.’ Dus laat ik mij veel liever voorstaan op mijn zwakheid, zodat de kracht van Christus in mij zichtbaar wordt.
